Youtube
Α. Περίληψη προδιαγραφών
Η προδιαγραφή του συνδετήρα με εφαρμογή πίεσης που αναπτύξαμε είναι
συνοψίζονται στον Πίνακα II.
Στον Πίνακα II, "Μέγεθος" σημαίνει το πλάτος αρσενικής επαφής (το λεγόμενο "Μέγεθος καρτέλας") σε mm.
Β. Προσδιορισμός κατάλληλου εύρους δυνάμεων επαφής
Ως το πρώτο βήμα του σχεδιασμού του τερματικού σταθμού με εφαρμογή πίεσης, πρέπει
προσδιορίστε το κατάλληλο εύρος δύναμης επαφής.
Για το σκοπό αυτό, τα χαρακτηριστικά παραμόρφωσης διαγράμματα του
οι ακροδέκτες και οι διαμπερείς οπές σχεδιάζονται σχηματικά, όπως φαίνεται
στο Σχ. 2. Υποδεικνύεται ότι οι δυνάμεις επαφής βρίσκονται σε κατακόρυφο άξονα,
ενώ τα μεγέθη των ακροδεκτών και οι διαμπερείς διάμετροι των οπών είναι στο
οριζόντιο άξονα αντίστοιχα.
Γ. Προσδιορισμός Ελάχιστης Δύναμης Επαφής
Η ελάχιστη δύναμη επαφής έχει καθοριστεί από το (1)
σχεδιάζοντας την αντίσταση επαφής που αποκτήθηκε μετά την αντοχή
δοκιμές σε κάθετο άξονα και η αρχική δύναμη επαφής σε οριζόντια
άξονα, όπως φαίνεται στο Σχ. 3 σχηματικά, και (2) εύρεση του
ελάχιστη δύναμη επαφής ως διασφάλιση της αντίστασης επαφής
χαμηλότερα και πιο σταθερά.
Είναι δύσκολο να μετρηθεί η δύναμη επαφής απευθείας για τη σύνδεση προσαρμογής στην πρέσα στην πράξη, επομένως την λάβαμε ως εξής:
(1) Εισαγωγή ακροδεκτών σε διαμπερείς οπές, οι οποίες έχουν
διάφορες διαμέτρους πέρα από το προβλεπόμενο εύρος.
(2) Μέτρηση του πλάτους του ακροδέκτη μετά την εισαγωγή από το
δείγμα κοπής διατομής (για παράδειγμα, βλ. Εικ. 10).
(3) Μετατροπή του πλάτους ακροδεκτών που μετράται στο (2) σε
δύναμη επαφής χρησιμοποιώντας το χαρακτηριστικό παραμόρφωσης
το διάγραμμα του τερματικού λήφθηκε στην πραγματικότητα όπως φαίνεται στο
Εικ. 2.
Δύο γραμμές για την παραμόρφωση τερματικού σημαίνουν αυτές για
μέγιστο και ελάχιστο μεγέθη ακροδεκτών λόγω διασποράς μέσα
διαδικασία παραγωγής αντίστοιχα.
Πίνακας II Scecification του Connector που αναπτύξαμε
Είναι σαφές ότι η δύναμη επαφής που δημιουργείται μεταξύ
ακροδέκτες και οπές-οπές δίνεται από τη διασταύρωση δύο
διαγράμματα για ακροδέκτες και διαμπερείς οπές στο Σχ. 2, τα οποία
σημαίνει την ισορροπημένη κατάσταση συμπίεσης τερματικού και διαστολής μέσω οπής.
Έχουμε καθορίσει (1) την ελάχιστη δύναμη επαφής
απαιτείται για να γίνει η αντίσταση επαφής μεταξύ των ακροδεκτών και
αν και τρύπες χαμηλότερες και πιο σταθερές πριν/μετά την αντοχή
δοκιμές για το συνδυασμό ελάχιστων μεγεθών ακροδεκτών και
μέγιστη διάμετρος διαμπερούς οπής και (2) η μέγιστη δύναμη
επαρκής για να εξασφαλίσει την αντίσταση μόνωσης μεταξύ παρακείμενων
οι διαμπερείς οπές υπερβαίνουν την καθορισμένη τιμή (109Q για αυτό
ανάπτυξη) μετά τις δοκιμές αντοχής για την
συνδυασμός μέγιστων μεγεθών τερματικών και ελάχιστων
διάμετρος διαμπερούς οπής, όπου η φθορά της μόνωσης
η αντίσταση προκαλείται από την απορρόφηση υγρασίας στο
κατεστραμμένη (ξεκολλημένη) περιοχή σε PCB.
Στις επόμενες ενότητες, οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό
τις ελάχιστες και μέγιστες δυνάμεις επαφής αντίστοιχα.
Δ. Προσδιορισμός Μέγιστης Δύναμης Επαφής
Είναι πιθανό να επάγουν διαστρωματικές αποκολλήσεις σε PCB
η μείωση της αντίστασης μόνωσης σε υψηλή θερμοκρασία και σε
μια υγρή ατμόσφαιρα όταν υπόκειται σε υπερβολική δύναμη επαφής,
που παράγεται από τον συνδυασμό του μέγιστου
μέγεθος ακροδέκτη και την ελάχιστη διάμετρο διαμπερούς οπής.
Σε αυτή την εξέλιξη, η μέγιστη επιτρεπόμενη δύναμη επαφής
ελήφθη ως εξής:(1) η πειραματική τιμή του
ελάχιστη επιτρεπόμενη απόσταση μόνωσης "Α" σε PCB ήταν
λαμβάνεται πειραματικά εκ των προτέρων, (2) το επιτρεπτό
Το μήκος αποκόλλησης υπολογίστηκε γεωμετρικά ως (BC A)/2, όπου "B" και "C" είναι το τερματικό βήμα και το
διάμετρος διαμπερούς οπής αντίστοιχα, (3) η πραγματική αποκόλληση
μήκος σε PCB για διάφορες διαμέτρους διαμπερούς οπής
ελήφθη πειραματικά και σχεδιάστηκε στο αποκολλημένο μήκος
έναντι διάγραμμα αρχικής δύναμης επαφής, όπως φαίνεται στο Σχ. 4
σχηματικώς.
Τέλος, η μέγιστη δύναμη επαφής έχει προσδιοριστεί έτσι
ώστε να μην υπερβαίνει το επιτρεπόμενο μήκος αποκόλλησης.
Η μέθοδος εκτίμησης των δυνάμεων επαφής είναι η ίδια
που αναφέρεται στην προηγούμενη ενότητα.
Ε. Σχεδιασμός Σχήματος Τερματικού
Το σχήμα του τερματικού έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να δημιουργεί
κατάλληλη δύναμη επαφής (N1 έως N2) στην προβλεπόμενη διαμπερή οπή
εύρος διαμέτρου χρησιμοποιώντας τρισδιάστατο πεπερασμένο στοιχείο
μεθόδους (FEM), συμπεριλαμβανομένης της επίδρασης της προπλαστικής παραμόρφωσης
προκαλώντας στην κατασκευή.
Κατά συνέπεια, έχουμε υιοθετήσει ένα τερματικό, σε σχήμα
"Διατομή σχήματος Ν" μεταξύ των σημείων επαφής κοντά στο
κάτω, το οποίο έχει δημιουργήσει μια σχεδόν ομοιόμορφη δύναμη επαφής
εντός του προβλεπόμενου εύρους διαμέτρου διαμπερούς οπής, με α
τρυπημένη τρύπα κοντά στο άκρο που επιτρέπει τη ζημιά του PCB
μειωμένη (Εικ. 5).
Στο Σχ. 6 φαίνεται ένα παράδειγμα του τρισδιάστατου
Το μοντέλο FEM και η δύναμη αντίδρασης (δηλ. δύναμη επαφής) έναντι του
διάγραμμα μετατόπισης που λαμβάνεται αναλυτικά.
ΣΤ. Ανάπτυξη της σκληρής επιμετάλλωσης κασσίτερου
Υπάρχουν διάφορες επιφανειακές θεραπείες για την πρόληψη του
οξείδωση Cu σε PCB, όπως περιγράφεται στα II - B.
Στην περίπτωση επιφανειακών επεξεργασιών μεταλλικής επιμετάλλωσης, όπως π.χ
κασσίτερος ή ασήμι, η αξιοπιστία ηλεκτρικής σύνδεσης του press-fit
τεχνολογία μπορεί να εξασφαλιστεί με το συνδυασμό με
συμβατικοί ακροδέκτες επιμετάλλωσης Ni.Ωστόσο, στην περίπτωση του OSP,Η επίστρωση κασσίτερου στους ακροδέκτες πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να εξασφαλιστεί μεγάλη διάρκειαόρος αξιοπιστία ηλεκτρικής σύνδεσης.
Ωστόσο, η συμβατική επίστρωση κασσίτερου στα τερματικά (για
για παράδειγμα, πάχους 1ltm) δημιουργεί την απόξεσηαπό κασσίτεροκατά τη διαδικασία εισαγωγής τερματικού.(Φωτ. "α" στην Εικ. 7)
και αυτή η απόξεση πιθανώς προκαλεί βραχυκύκλωμα μεπαρακείμενα τερματικά.
Ως εκ τούτου, αναπτύξαμε έναν νέο τύπο σκληρού κασσίτερου
επιμετάλλωση, η οποία δεν οδηγεί σε ξύσιμο κασσίτερου καιπου εξασφαλίζει μακροχρόνια αξιοπιστία ηλεκτρικής σύνδεσηςΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ.
Αυτή η νέα διαδικασία επιμετάλλωσης αποτελείται από (1) εξαιρετικά λεπτό κασσίτερο
επιμετάλλωση στην υποεπιμετάλλωση, (2) διαδικασία θέρμανσης (αναρροή κασσίτερου),
που σχηματίζει το στρώμα σκληρού μεταλλικού κράματος μεταξύ των
υποεπιμετάλλωση και επικασσιτεροποίηση.
Διότι το τελικό υπόλειμμα της επικασσιτέρωσης, που είναι και η αιτία
της απόξεσης, στους ακροδέκτες γίνεται εξαιρετικά λεπτός και
κατανέμεται ανομοιόμορφα στο στρώμα κράματος, χωρίς ξύσιμοτουΟ κασσίτερος επαληθεύτηκε κατά τη διαδικασία εισαγωγής (Φωτογραφία "b" στοΕικ. 7).
Ώρα δημοσίευσης: Δεκ-08-2022